Język „ojczysty” – nazwa to pochodzi od: „ojczyzny”, a ta z kolei od: „ojciec”. Ten nasz język ojczysty to taka „ojcowizna” stanowiąca dla każdego z nas jego „mojość”, sytuującą go w kulturze narodowej (składowej jego ojczyzny). Jest to – obok historii – główny składnik spajający naród.
Przed chwilą zauważyłem jednak, że w słowie „ojczysty” mamy też „czysty”, i taki właśnie powinien być nasz język: wolny od przekleństw, wulgaryzmów, czy błędów wszelkiej maści. Iluż jednak z nas dba by tak było…?